Böyle Bir Tarih de Var

19. yüzyılın ortalarında nüfusu 8 milyonu aşan irlanda'da,özellikle yoksulların temel besini olan patatese bir hastalık bulaşır.
1845 sonbaharında patatesin tüketilemez durumda hasat edilmesi,İrlandalılar'ın 'büyük kıtlık'olarak andığı dönemin başlangıcıdır.
Yoksul ve kalabalık aileleri kısa sürede açlıkla yüzyüze getiren patates kıtlığı,tüm çabalara rağmen önlenemez ve dört yıl boyunca sürer.yetersiz beslenme ve bakımsızlıkla boğuşan halk tifo ve kolera gibi bulaşıcı hastalıklara yakalanır ve bir milyon kişi ölür.Çoğu ingiliz olan toprak sahiplerine borçlarını ödeyemedikleri için evlerinden çıkmak zorunda kalan 1 milyon kişi de ceplerindeki son parayla ABD'ye,Kanada'ya ve Avustralya'ya göç etmek zorunda kalır.
Kimi kaynaklar,İrlanda'nın yaşadığı bu Büyük Kıtlık döneminde İngiltere'den destek göremediğini,İrlanda bağımsızlık mücadelesinin asıl başlangıcının bu tarih olduğunu yazar.
Kıtlığın en yoğun hissedildiği 'Kara 1847' olarak anılan yıl,Osmanlı padişahı Abdülmecit,İrlanda'ya 1000 paundluk para yardımında bulunur.
Bugün,'Büyük Kıtlık'ı anan İrlandalılar,kendilerine denizler ötesinden uzanan bu yardımı da anıyor,
Türk halkının İrlanda halkına yaptığı alicenaplığın hatırasına'asılan şükran plaketinin önünde bir tören düzenliyorlar.

Tarih,bizim sandığımız gibi sadece savaşlardan,fetihlerden,cephelerden,düşmanlıklardan oluşmuyor.Kimi zaman da insanlığın ortak acılarından,dostluklar,yardımlar üzerinden şekilleniyor.
İş ki bakmasını bilelim,farklı bir tarih anlayışı her zaman mümkün.