Karşılaşma: hayatının belli/olmayan bir anında karşına çıkıveren şey… Bir söz, bir imge, bir ses, bir hayal ya da neyse… Ne getireceği/götüreceği belli olmayan. Senin için meçhul, gaipten gelen. Ama sana, senin tinine dokunan…Yıllarca içinde kalmış bir şey, farkında olmadan birlikte yaşayıp gittiğin, dışarıya çıkamamış, içine hapsettiğin, ittikçe ittiğin içeriye… Dokunan/dokunulan…Sen bir koca dünyasın, o bir başka… Nerden gelip de karşı karşıya, birbirinizin tininin gözlerine baktınız… Ne demeye, bilerek/bilmeyerek birbirinizin kalbine, aklına dokundunuz… Sonra… Sonra taraflardan biri daha çok çalar olur bu sazı ve açılan yolda ilerlerken ‘öteki’ belli bir anda bir başka mecraya sapar. Yolda kalanın vay haline! İlerlemek zordur, birlikte açılan yolda, tek başına… Artık onu alacaksın hayalinin terkine, başka çaresi yok. Yükü sen taşıyacaksın. Gerçeği hatırlarsan arada bir ya da hatırlatılırsan umursamazca, senindir artık acılar…
Karşılaşma: her şeyi başlatan… Eğer tecrübeliysen, olacağı tahmin edebilirsen önceden, tedbirli olursun. Başlatmazsın dayanabilirsen ya da şerhler koyarsın yapabilirsen…
Karşılaşma: tecrübeliysen, adını koyarsın önce. ‘Aşk’tan başka her adı koyabilirsin, görüntüyü berraklaştırmak için. Çünkü tutkular alacakaranlıkta yaşar, belirsizliği sever, bir görünüp bir yok olmaktan anlar.
Ya yolu önceden kurmuşsan, o yolu gözlüyorsan epeydir… Karşılaşma için bir bahane yeter. Aşk nesneni öyle çabuk bulursun ki, şaşarsın. Üstelik nasıl olduğu da çok önemli değildir, beden-ruh ikizin sanırsın anında. Tecrübeliysen eğer, gene bulursun bulmasına da, adını doğru koyarsın. Beklentini saptayıp, ağır ağır ilerlersin, kendine hak tanırsın. Aşkı kaybedeceksindir.
Karşılaşma: çok özlemişsen yüreğinin atışını işitmeyi; peşinden sürüklenmeyi rüzgarın, körlemesine; bir tapınak köşesi yapacaksan odana; acılar kuyusuna düşmeyi göze alıyorsan bu uğurda… Daha ilk karşılaşmada, adın konur, ey aşk!
0 güzel yorum:
Yorum Gönder