Körü körüne yaşamak
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
'O olmazsa yaşayamam' demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen, Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin. Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
'O benim' diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...
(Can Yücel' den)
4 güzel yorum:
Can Yücel'in en beğendiğim şiirlerinden biri. Gerçekten harika. Teşekkür ederim...
Recep Hilmi Tufan ben teşekkür ederim bloğumu ziyaret ettiğin için.Ben de çok seviyorum Can Yücel'in bu şiirini
zaten bu hayatta bizim zannettiğimiz hiç bir şey aslında bizim değil. biz sadece sahip olduklarımızın emanetçisiyiz. ve bir gün bize verilenlerin hepsi ebedi bir uyku ile takas edilerek geri alınacak asıl sahip olacaklarımız işte o zaman başka alemlerde bizimdir. güzel yazı. paylaşım için teşekkürler
Çok güzel özetlemişsin herşeyi teşekkür ederim canım.
Yorum Gönder